Rozszczep wargi i podniebienia to jedna z najczęstszych wad wrodzonych twarzy. Powstaje na bardzo wczesnym etapie ciąży, gdy elementy twarzy dziecka nie złączą się prawidłowo. Może obejmować tylko wargę, samo podniebienie lub obie te struktury jednocześnie. W rzadkich przypadkach rozszczep może być bardzo rozległy.
Rozszczep może wpływać na wygląd dziecka oraz na podstawowe funkcje, takie jak ssanie, żucie, mowa i słuch. Jednak dzięki współczesnej medycynie leczenie daje bardzo dobre rezultaty i pozwala dziecku na normalny rozwój.
Rozszczep można wykryć podczas badania USG w ciąży, już od 16. tygodnia. Po narodzinach dziecka diagnoza jest potwierdzana przez pediatrę podczas rutynowego badania noworodka.
Leczenie rozszczepów wargi i podniebienia zależy od stopnia nasilenia wady.
• Jednostronny, niekompletny rozszczep wargi zazwyczaj wymaga tylko jednej operacji, która jest przeprowadzana we wczesnym dzieciństwie. Po tej operacji leczenie w wielu przypadkach jest zakończone.
• Jednostronny, pełny rozszczep wargi będzie wymagał dwóch lub więcej zabiegów chirurgicznych, w zależności od potrzeb.
• Obustronny, pełny rozszczep wargi i podniebienia wymaga bardziej skomplikowanego i długotrwałego leczenia, ponieważ proces rekonwalescencji jest bardziej złożony.
Blizny po operacjach nie znikają całkowicie, ale ich widoczność może się różnić w zależności od stopnia wady i przeprowadzonych zabiegów.
Cały proces leczenia może być trudny i wymagający dla rodziny, ponieważ obejmuje liczne operacje oraz intensywną współpracę z lekarzami. Jednak przy dzisiejszym poziomie wiedzy medycznej i doświadczeniu chirurgów, wyniki leczenia są bardzo pozytywne.
Leczenie nie polega tylko na poprawie wyglądu, ale także na rehabilitacji funkcji takich jak: oddychanie, połykanie, żucie, mowa i słuch. Poprawa tych podstawowych umiejętności jest niezbędna dla prawidłowego rozwoju psychicznego i fizycznego dziecka, a także dla jego integracji społecznej i edukacyjnej. Wielospecjalistyczna rehabilitacja pozwala na poprawę jakości życia pacjenta oraz jego rodziny, wspierając rozwój dziecka na każdym etapie.
W pierwszym roku życia przeprowadzane są zabiegi chirurgiczne, które zależą od ogólnego stanu zdrowia dziecka. Zazwyczaj operacja dotycząca tkanek miękkich (np. wargi) wykonywana jest w 6. miesiącu życia. Celem jest przywrócenie jak najlepszej funkcji i estetyki warg i podniebienia.
W tym czasie, około 2–3 roku życia, lekarze ortodonci i chirurdzy oceniają rozwój układu zgryzu i w razie potrzeby decydują o przeprowadzeniu operacji przeszczepu kości, by przywrócić ciągłość układu kostnego. Dziecko rozwija w tym czasie mowę oraz zęby, więc jest to także moment na pierwsze wizyty u stomatologa, najlepiej między 12. a 18. miesiącem życia. Ważnym aspektem jest kontrolowanie mowy, ponieważ po operacjach zespolenia podniebienia mogą wystąpić trudności z mówieniem, takie jak nosowanie. Współpraca chirurga i logopedy jest kluczowa, by jak najszybciej zidentyfikować potrzebę dodatkowych zabiegów. Leczenie w tym okresie, kiedy dziecko jest jeszcze w tzw. okresie niepamięci, pomaga uniknąć negatywnych wspomnień związanych z operacjami i hospitalizacjami.
W tym okresie pojawiają się zęby stałe, a proces ich wyrzynania może przebiegać nieprawidłowo, zwłaszcza w przypadku dzieci z rozszczepem. Dlatego konieczne może być rozpoczęcie leczenia ortodontycznego, w tym używania aparatów stałych. Wizyty u specjalistów w tym wieku (6–8 lat) są istotne dla prawidłowego rozwoju uzębienia i zgryzu.
W okresie dojrzewania struktura twarzy dziecka nadal się zmienia, co może wymagać dodatkowych operacji korygujących, zwłaszcza jeśli wcześniejsze zabiegi nie wystarczyły. Korekcja nosa, która często jest częścią operacji wargi, może wymagać dodatkowego zabiegu. W tym czasie w leczeniu wady zgryzu zazwyczaj stosowane są aparaty stałe. Jeśli występuje duża dysproporcja kości szczęk, po osiągnięciu pełnej dojrzałości szkieletowej dziecko może potrzebować leczenia ortodontyczno-chirurgicznego. W takim przypadku przeprowadza się operacje z zakresu chirurgii szczękowo-twarzowej (ortognatycznej), które mogą obejmować wysunięcie szczęki, jej poszerzenie lub korekcję żuchwy.
Leczenie w każdym z tych etapów wymaga współpracy wielu specjalistów i zaangażowania rodziców, ale odpowiednio dobrana terapia i zabiegi dają dziecku szansę na prawidłowy rozwój i życie w pełnej sprawności.
Rozszczep wargi i podniebienia powstaje w wyniku współdziałania czynników genetycznych i środowiskowych. W niektórych rodzinach rozszczep występuje u osób blisko lub daleko spokrewnionych, co sugeruje dziedziczenie wady. Jednak w wielu przypadkach trudno jest wykazać takie powiązanie w historii rodziny, dlatego rozszczep może być traktowany jako mutacja – nieprawidłowość, która pojawiła się w trakcie rozwoju zarodka, związana z uszkodzeniem genu lub grupy genów.
Czynniki środowiskowe, które mogą mieć wpływ na powstanie rozszczepu, to:
• leki zażywane przez matkę we wczesnym etapie ciąży,
• przebyte choroby, zwłaszcza wirusowe,
• palenie papierosów,
• picie alkoholu,
• niedobory witaminowe,
• narażenie na promieniowanie rentgenowskie.
Określenie dokładnej przyczyny powstania rozszczepu jest trudne, ponieważ może wynikać z kombinacji wielu czynników. Geny w każdej komórce ciała odpowiadają za rozwój i kształtowanie cech fizycznych człowieka. Zaburzenia w budowie lub funkcjonowaniu genów mogą prowadzić do chorób wrodzonych, takich jak rozszczep wargi i podniebienia.
Rozszczep może być wynikiem nieprawidłowości w jednym lub kilku genach. Czasami zmiany genetyczne prowadzą do wystąpienia izolowanego rozszczepu wargi lub podniebienia, a w innych przypadkach są częścią szerszego zespołu chorobowego, w którym rozszczep jest tylko jednym z objawów. Około 10% dzieci z rozszczepem wargi (z lub bez rozszczepu podniebienia) ma inne wrodzone wady narządów lub tkanek. U dzieci z izolowanym rozszczepem podniebienia ten odsetek jest wyższy – sięga 30%. Z tego powodu niektóre dzieci muszą przejść badania genetyczne, aby wykluczyć możliwość zespołu chorobowego lub, jeśli jest obecny, dostosować leczenie do potrzeb pacjenta.
Ryzyko wystąpienia rozszczepu w kolejnych ciążach
Ryzyko, że kolejne dziecko urodzi się z rozszczepem, zależy od tego, czy w rodzinie już występuje taka wada. Jeśli rozszczep występuje tylko u jednej osoby w rodzinie, ryzyko, że kolejne dziecko będzie miało tę wadę, wynosi około 2–5%. W przypadku, gdy w rodzinie są dwie osoby z rozszczepem, ryzyko to wzrasta do 10–14% dla izolowanego rozszczepu wargi i 8% dla izolowanego rozszczepu podniebienia.
Czy dziecko, u którego w badaniu prenatalnym wykryto rozszczep wargi, będzie miało również rozszczepione podniebienie?
Nie zawsze. Dziecko może urodzić się tylko z rozszczepem wargi, bez rozszczepu podniebienia.
Czym jest rozszczep wargi?
Rozszczep wargi to wada, w której dochodzi do niepełnego połączenia skóry i mięśni w obrębie nosa i górnej wargi. Warga rozwija się w pierwszych sześciu tygodniach ciąży. W tym czasie, prawidłowo rozwijające się elementy mięśnia okrężnego ust oraz skóry wargi rosną po obu stronach twarzy i powinny połączyć się z rosnącą od góry skórą koniuszka nosa. Jeśli procesy wzrostu i łączenia tych struktur są zakłócone, dziecko rodzi się z rozszczepem wargi.
Czy wszystkie rozszczepy wargi są takie same?
Warga i nos mogą być objęte wadą na różne sposoby.
> Typy rozszczepów podniebienia, od lewej: Niekompletny rozszczep podniebienia; Jednostronny kompletny rozszczep wargi i podniebienia;
> Obustronny kompletny rozszczep wargi i podniebienia
• Niekompletne – częściowe połączenie skóry i mięśni.
• Kompletne – całkowity brak łączenia warstw skóry i mięśni.
• Kompletne – najbardziej powszechny typ obustronnych rozszczepów.
• Niekompletne – częściowe połączenie tylko w niektórych miejscach.
• Asymetryczne – pełne po jednej stronie, niepełne po drugiej.
> Typy rozszczepów podniebienia, od lewej: Jednostronny niekompletny rozszczep wargi; Jednostronny kompletny rozszczep wargi;
> Obustronny asymetryczny rozszczep wargi.
Czy warga dziecka może zostać naprawiona?
Tak, wada może zostać naprawiona. Zespalanie wargi pozwala poprawić wygląd twarzy, ale przywrócenie idealnej estetyki może być trudne. Dzięki prawidłowemu leczeniu, współpracy z rodzicami oraz specjalistami z różnych dziedzin, możliwe jest uzyskanie jak najlepszego efektu estetycznego.
Kiedy przeprowadzany jest zabieg?
Zabieg naprawy wargi przeprowadza się zazwyczaj około 6. miesiąca życia dziecka. Często podczas jednej operacji zespolenia korygowany jest zarówno rozszczep wargi, jak i podniebienia.
Na czym polega zabieg?
Chirurg plastyk używa tkanek i mięśni wargi oraz nosa, aby zamknąć rozszczep. W zależności od stopnia wady, może być konieczne przeprowadzenie jednego lub dwóch zabiegów. Operacja odbywa się w znieczuleniu ogólnym, a dziecko pozostaje w szpitalu od 1 do 2 dni. Podczas pobytu w szpitalu, jedno z rodziców powinno być przy dziecku, aby zapewnić mu odpowiednią opiekę. Pielęgniarka pokaże, jak dbać o dziecko po zabiegu i jak przeprowadzać potrzebne czynności pielęgnacyjne.
Czy potrzebne jest ortodontyczne leczenie przed zabiegiem zespolenia wargi?
Nie, zgodnie z najnowszymi wytycznymi leczenia rozszczepów, nie stosuje się aparatów ortodontycznych przed zabiegiem zespolenia wargi. Zamiast tego zaleca się wykonywanie masażu okolicy podnosowej, który pomaga w przygotowaniu do operacji.
Czy moje dziecko będzie wyglądało normalnie po zabiegu?
Tuż po operacji, wargi, nos i twarz dziecka będą opuchnięte, a blizna może być intensywnie czerwona przez kilka tygodni. W ciągu 6 do 12 miesięcy blizna powinna zmniejszyć się i wyblaknąć. Ostateczny efekt estetyczny zależy od stopnia rozszczepu, zakresu operacji, użytej techniki chirurgicznej oraz doświadczenia chirurga. Blizna nigdy całkowicie nie zniknie, ale po odpowiednio przeprowadzonej operacji powinna być na tyle mała, że nie wpłynie na rozwój innych części twarzy. U nastolatków, na ich życzenie, możliwe jest przeprowadzenie zabiegu dermabrazji, który może prawie całkowicie zlikwidować bliznę.
Czy korekta nosa ma miejsce w trakcie zabiegu zespolenia wargi?
Asymetria nosa jest często widoczna przy rozszczepie wargi i jest częścią zabiegu zespolenia wargi. W przypadku utrzymującej się dużej asymetrii po osiągnięciu dojrzałości przez pacjenta, może być konieczny późniejszy zabieg plastyki nosa.
> Schemat zabiegu zamknięcia wargi
Czym jest rozszczep podniebienia?
Rozszczep podniebienia to brak łączności tkanek w sklepieniu jamy ustnej. W okresie 8–12 tygodnia ciąży kości i mięśnie szczęki rozwijają się z obu stron i łączą w linii pośrodkowej, tworząc sklepienie jamy ustnej i dno nosa. Jeśli to połączenie nie jest pełne, dziecko rodzi się z rozszczepem podniebienia, co prowadzi do połączenia jamy ustnej z jamą nosową.
Czy wszystkie rozszczepy podniebienia są takie same?
Nie, rozszczep podniebienia może obejmować różne jego części. Podniebienie składa się z części miękkiej (mięśniowej) oraz twardej (kostnej), które mogą być dotknięte rozszczepem na różne sposoby, w zależności od stopnia uszkodzenia.
Czy podniebienie mojego dziecka może zostać naprawione?
Tak, rozszczep podniebienia można naprawić w trakcie operacji, która zazwyczaj odbywa się w jednym zabiegu.
Kiedy wykonywany jest zabieg zespolenia podniebienia?
Zabieg jest przeprowadzany około 6 miesiąca życia dziecka, przed rozpoczęciem prób mówienia.
Jak wygląda zabieg zespolenia podniebienia?
Podczas zabiegu chirurg plastyk zbliża do siebie fragmenty rozszczepionych mięśni i tkanek z obu stron podniebienia, zamykając połączenie z jamą nosową. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym. Po zabiegu dziecko spędza w szpitalu od 1 do 3 dni. Ważne jest, aby jedno z rodziców opiekowało się dzieckiem, zapewniając mu poczucie bezpieczeństwa.
Czy potrzebne będą jeszcze jakieś dodatkowe zabiegi na podniebieniu?
Około 5–15% dzieci, które przeszły zabieg zespolenia podniebienia, może potrzebować korekty w przypadku wad wymowy (np. nosowanie tylne) lub problemów z przetokami nosowo-gardłowymi. Czasami takie przetoki, przez które treść pokarmowa dostaje się do nosa, mogą wymagać dodatkowego zabiegu chirurgicznego w każdym etapie życia pacjenta, aby je zamknąć.
> Schemat zabiegu zespolenia podniebienia.
Dzieci urodzone z rozszczepem podniebienia mogą mieć problemy ze słuchem. Często występują okresowe trudności ze słuchem, które są związane z zalegającym płynem w uchu środkowym oraz częstymi infekcjami uszu. Te problemy mogą prowadzić do pogorszenia słuchu, które może trwać od kilku dni do kilku miesięcy.
Ponieważ rozwój mowy dziecka jest ściśle związany z umiejętnością prawidłowego słyszenia, regularne kontrole słuchu są bardzo ważne. Będą one wykonywane od wczesnego okresu noworodkowego, aby monitorować słuch dziecka i w razie potrzeby podjąć odpowiednie leczenie. Celem takich badań jest szybkie wykrycie ewentualnych problemów, co pozwoli na ich odpowiednie leczenie i zapobieganie dalszym komplikacjom, które mogą wpływać na rozwój mowy i komunikację.
Czy istnieje terapia wpływająca na polepszenie słuchu naszego dziecka?
Za prawidłowy drenaż ucha środkowego odpowiedzialny jest przewód zwany trąbką Eustachiusza, łączący ucho z gardłem. U noworodków dotkniętym rozszczepem podniebienia, ze względu na nieprawidłową budowę trąbki dochodzi do zalegania płynu w uchu środkowym i nawracających infekcji. W przypadku występowania u dziecka problemów ze słuchem, zalegania płynu w uchu środkowym oraz powtarzających się stanów zapalnych niezbędne jest wykonanie zabiegu udrożnienia ucha oraz umieszczenia rurki wentylacyjnej w błonie bębenkowej. Operacja przeprowadzana jest również w znieczuleniu ogólnym, w czasie w którym zespalane jest podniebienie. Rurka wentylacyjna pozostaje na miejscu przez 9–12 miesięcy, po czym samodzielnie wypada. U około 50% niemowląt potrzebne bywa ponowne założenie rurki.
Powikłania jakie występują po zabiegu umieszczenia rurki wentylacyjnej to bliznowacenie błony bębenkowej oraz jej perforacja. Te same dolegliwości mogą być powodowane przez zaleganie płynu w uchu oraz powtarzające się infekcje. Rurki wentylacyjne są niezbędne, aby przywrócić dziecku prawidłowe działanie zmysłu słuchu, a w konsekwencji umożliwić rozwój mowy. Jeżeli niedosłuch występuje u dzieci z rozszczepem znajdujących się w okresie uzębienia mieszanego, tzn. w okresie wczesnoszkolnym, pomocne może być równoczesne leczenie ortodontyczne. Poszerzenie aparatem ortodontycznym zwężonej szczęki górnej powoduje również powiększenie przestrzeni noso-gardzieli, lepszą wentylację tej okolicy, drenaż zalegających treści w trąbce Eustachiusza, a co za tym idzie poprawę słuchu i warunków do korekty mowy.
> Miejsce nacięcia oraz rurka wentylacyjna umiwszczona w błonie bębenkowej.
U niektórych pacjentów z rozszczepem wargi i/lub podniebienia konwencjonalne leczenie ortodontyczne przy użyciu aparatów stałych może nie być wystarczające, szczególnie gdy występuje niedorozwój szczęki. Jest to często efekt działania blizny po rozszczepie, która hamuje prawidłowy rozwój kości. W takich przypadkach konieczne może być skojarzone leczenie ortodontyczno-chirurgiczne.
W ramach takiego leczenia, często wykonuje się zabiegi chirurgiczne, które mogą obejmować:
• Wysunięcie szczęki – w przypadku, gdy szczęka górna jest zbyt cofnięta.
• Poszerzenie szczęki – jeśli szczęka jest zbyt wąska, co może prowadzić do trudności w układzie zębów.
• Cofnięcie żuchwy – jeśli dolna szczęka jest zbyt wysunięta w stosunku do górnej.
• Wysunięcie żuchwy – w sytuacjach, gdy dolna szczęka jest zbyt cofnięta.
• Kombinacja kilku zabiegów – aby uzyskać optymalne wyniki funkcjonalne i estetyczne.
Operacje te przeprowadza się zazwyczaj po osiągnięciu przez pacjenta dojrzałości szkieletowej, co oznacza, że są one zwykle wykonywane w wieku 16–18 lat. Zabiegi te odbywają się w znieczuleniu ogólnym, a ich celem jest poprawienie funkcji żucia, a także estetyki twarzy. Dzięki takim procedurom możliwe jest osiągnięcie lepszego dopasowania szczęk i poprawienie wyglądu twarzy pacjenta.
> Przeszczep kości w wyrostek zębodołowy.
> Schemat zabiegu wysunięcia szczęki.
Czy rozszczep wargi/podniebienia będzie miał wpływ na zęby naszego dziecka?
Tak, rozszczep wargi i podniebienia może mieć wpływ na rozwój zębów. Dzieci z tą wadą mogą mieć słabiej rozwinięte szkliwo zębów, zwłaszcza w okolicy rozszczepu. Zęby w tym rejonie mogą być źle ustawione, częściowo wyrznięte lub trudniejsze do utrzymania w higienie, co zwiększa ryzyko rozwoju próchnicy.
Jak czyścić zęby dziecka?
Zaleca się mycie zębów dziecku przynajmniej dwa razy dziennie, aby zmniejszyć ryzyko próchnicy. Należy unikać podawania częstych słodkich przekąsek, które sprzyjają rozwojowi bakterii w płytce nazębnej. Fluor, obecny w wodzie pitnej, pastach do zębów lub płukankach, pomaga zmniejszyć ryzyko próchnicy. W okresie między 6. miesiącem a 8. rokiem życia szczególnie ważne jest, aby dziecko otrzymywało odpowiednią dawkę fluoru.
Kiedy należy pierwszy raz pójść do dentysty?
Pierwsza wizyta u dentysty powinna odbyć się między 12 a 18 miesiącem życia dziecka. Warto skonsultować się wcześniej, jeśli pojawią się jakiekolwiek wątpliwości. Pedodonta udzieli informacji na temat prawidłowego mycia zębów i może rozpocząć leczenie próchnicy, jeśli będzie to konieczne.
Czy dziecko potrzebuje leczenia ortodontycznego?
W przypadku dzieci z rozszczepem wargi i/lub podniebienia niemal zawsze konieczne będzie leczenie ortodontyczne. Do najczęstszych wad zgryzu należą przodozgryzy (niedorozwój szczęki górnej i nadmierny rozwój szczęki dolnej) oraz różne inne wady, takie jak tyłozgryzy, zgryzy otwarte, krzyżowe, głębokie, a także wady w budowie i ustawieniu zębów. Decyzję o rozpoczęciu leczenia ortodontycznego podejmuje lekarz ortodonta.
Co się stanie, jeśli rozszczep dotyczy również dziąsła (wyrostka zębodołowego)?
Jeśli rozszczep obejmuje wyrostek zębodołowy, dziecko może potrzebować zabiegu przeszczepu kości do tego obszaru, co umożliwia prawidłowy rozwój szczęki i stabilizację zębów. Zabieg ten przeprowadza się zazwyczaj w wieku 2–3 lat. Kość do przeszczepu pobierana jest z kości biodrowej lub piszczeli, a następnie wprowadza się ją w miejsce rozszczepu, co wspomaga rozwój kości i tkanek miękkich w okolicach zębów.
W przypadku dzieci z rozszczepem wargi i/lub podniebienia niemal zawsze konieczne będzie leczenie ortodontyczne.
Karmienie dziecka z rozszczepem wargi i/lub podniebienia przed operacją wymaga szczególnej uwagi i stosowania odpowiednich technik i akcesoriów.
Jak karmić dziecko przed operacją?
Karmienie dziecka z rozszczepem wargi i/lub podniebienia zależy od rozległości wady. W izolowanym rozszczepie podniebienia miękkiego wystarczająca może być osłonka sutka, aby pomóc dziecku w karmieniu piersią. Jeśli dziecko ma również rozszczep podniebienia twardego, zwykle nie jest w stanie prawidłowo ssać, dlatego konieczne będzie używanie specjalnych butelek z odpowiednimi smoczkami, takich jak butelka VentAire z niewielkim krzyżowym nacięciem na smoczku, butelka Habermana, smoczki gołębie lub smoczek Ross’a. Butelka Habermana jest często zalecana, ponieważ umożliwia synchronizowanie ssania i połykania, co jest kluczowe przy rozszczepie.
Karmienie piersią
Karmienie piersią jest możliwe, jeśli dziecko ma izolowany rozszczep wargi, jednak wymaga to odpowiedniej techniki i pomocy, np. osłonki na sutek. Jeśli dziecko nie potrafi prawidłowo objąć brodawki, karmienie piersią może być trudne, więc w takim przypadku lepszą opcją jest użycie butelki z odpowiednim smoczkiem.
Jak wygląda technika karmienia?
Karmienie nie powinno trwać dłużej niż 30 minut, aby nie zmęczyć dziecka. Warto nauczyć się odczytywać sygnały głodu dziecka. Karmienie należy przeprowadzać co 3–4 godziny, a dziecko nie powinno pozostawać bez karmienia dłużej niż 4 godziny, ponieważ noworodek szybko zużywa kalorie. Po każdym karmieniu, warto pozwolić dziecku się odbić, aby usunąć nadmiar powietrza z żołądka. Można to zrobić, trzymając dziecko w pozycji pionowej.
Specjalna technika karmienia butelką
Dziecko należy karmić w pozycji pionowej, aby zminimalizować przedostawanie się pokarmu do nosa. Po karmieniu, dziecko powinno pozostać w tej samej pozycji przez około 20 minut. Następnie, kiedy dziecko leży w łóżeczku, należy je położyć na boku, podkładając poduszkę lub koc pod plecy, a materac łóżka powinien być nachylony pod kątem 20 stopni, by klatka piersiowa była wyżej niż brzuch.
Problem z ulewami
Dzieci z rozszczepem mogą mieć trudności z kontrolowaniem treści pokarmowej, co może prowadzić do jej ulewaniu się do nosa i gardła. W takim przypadku, konieczne może być odsysanie pokarmu przy pomocy gruszki lub ssaka, aby zapobiec uduszeniu, ponieważ noworodki oddychają wyłącznie nosem. Zatem, odpowiednia technika karmienia oraz użycie specjalistycznych butelek i smoczków jest kluczowe dla zapewnienia komfortu i bezpieczeństwa dziecka przed operacją.
Dzięki wyleczeniu wady zgryzu, zharmonizowaniu rysów twarzy, wybieleniu zębów oraz zrekonstruowaniu startego uzębienia twarze pacjentów pięknieją. Leczenie ortodontyczne, które przeszli pacjenci w naszym gabinecie zmieniło ich życie na lepsze. Lepsza prezencja osiągnięta dzięki terapii ortodontycznej poprawia samopoczucie i podnosi samoocenę. Staje się także jednym ze źródeł osobistego i zawodowego sukcesu. Nagrodą za ciężką drogę i wysiłek włożony w leczenie ortodontyczne jest atrakcyjny wygląd i większe zadowolenie z życia.
Dzięki wyleczeniu wady zgryzu, zharmonizowaniu rysów twarzy, wybieleniu zębów oraz zrekonstruowaniu startego uzębienia twarze pacjentów pięknieją. Leczenie ortodontyczne, które przeszli pacjenci w naszym gabinecie zmieniło ich życie na lepsze. Lepsza prezencja osiągnięta dzięki terapii ortodontycznej poprawia samopoczucie i podnosi samoocenę. Staje się także jednym ze źródeł osobistego i zawodowego sukcesu. Nagrodą za ciężką drogę i wysiłek włożony w leczenie ortodontyczne jest atrakcyjny wygląd i większe zadowolenie z życia.
Pierwsza wizyta to konsultacja ortodontyczna. Lekarz przeprowadza rozmowę z Pacjentem na temat jego potrzeb i oczekiwań.
Po dokładnej analizie zebranych materiałów opracowywany jest indywidualny plan leczenia,
przedstawiany w trakcie dodatkowego spotkania z pacjentem.
Przeprowadzany jest pod okiem wykwalifikowanych specjalistów, w oparciu o najnowsze metody i trendy w leczeniu ortodontycznym.
Zapraszamy serdecznie do kontaktu. Czeka na Ciebie zespół młodych, ambitnych specjalistów, dla których ortodoncja jest prawdziwą pasją.
Zapraszamy do zapoznania się ze szczegółowymi informacjami o stosowanych przez nas aparatach i procedurach.
